Yukarıdaki koltuk ve puf teyzemin evinden bir köşe. Evrak almak için gitmistim. Birden görünce çok duygulandim. Hatta ing e bile sahibini bekleyen koltuk diye koydum.
Her yerden yasanmislik taşıyor. Sehpsnin uzerinde kurumuş yapraklar eski resimler.
Bu yazıyı teyzem hastaneden çıkınca yazarım diyordum ama malesef teyzem hala hastanede. Bu gün istanbul dan oğlu geldiği icin ana ogulu baş başa biraktim ve soluğu anacigimda aldim.
3 gündür teyzemin hastaliginin adini koymaya çalışıyorlar ama bir türlü koyamiyorlar. En son pazartesi icin belli olacak dediler bakalm bekliyoruz. İnşallah belli olur bende istanbul a gönül rahatkigi ile dönerim. Pazar gununden beri ankaradayim.
Hastane hakkında soylemek istediğim cok sey var ama henüz teyzem hastanede oldugu için bu hakkimi saklı tutuyorum.
Gelelim bu gün esas yazmak istediğim konuya.
Son iki yayınımda bana yorum gönderen arkadaslarima cok tesekkur ediyorum. Hastanede oldugum için teker teker cevap yazamadım. Telefondan ise yorucu oluyor.
Hiç beklemedigim arkadaslardan yorumkar geli.muhakkak yorum yazarlar beni birakmazlar dediğim arkadaşlarımın ise sesi soluğu çıkmadı.
Ben hastalık konusunda çok hassas oluyorum. Onun için biraz duygusallastim galiba
Yinede Hepinizden Allah razı olsun
Hayirli aksamlar
Yorumlar
Yorum Gönder