Ebû Hureyre radıyallahu anh’den rivayete göre, o şöyle demiştir: “Ey Allah’ın Resûlü sen bizimle şakalaşıyorsun olacak şey mi bu! Dedik. Bunun üzerine buyurdular ki: “Ben şakalaşırken bile ancak gerçekleri ve doğruları söylerim.” (Tirmizi, Birr, 57)
“Kul şaka ile de olsa yalanı, doğru bile de olsa mücadele ve münakaşayı terk etmedikçe, tam inanmış bir mümin olamaz.” (Taberânî)
Allah Resulü (asm) buyurdu:
“İnsanları güldürmek için yalan yanlış konuşan kimsenin vay haline! Onun vay haline! Onun vay haline!”(Ebû Dâvud, Tirmizi)
Abdullah'tan (ra) rivayet edilmiştir:
“Ne ciddî yerde, ne de şaka olarak yalan uygun düşmez.” (Buhari)
“Ben şaka ile de olsa, yalanı terk eden kimse için, cennetin ortasında bir köşke kefilim.” (Tirmizi, İbn-i Mace, Ebu Davud)
“Ben, haklıyken bile çekişmeye girmekten kaçınan kimse için cennetin kenarından; şakadan da olsa yalan söylemeye yanaşmayan kimse için cennetin ortasından, huyunu güzelleştiren kimse için de cennetin en yükseğinden bir köşk verilmesine kefilim.” (Sünen-i Ebu Davud)
Yorumlar
Yorum Gönder